Kiran Raktoe (44) was 28 jaar toen ze de diagnose multiple sclerose (MS) kreeg. Stamceltherapie zette deze ziekte stil en bracht de kwaliteit van leven terug. Door de juiste hulpmiddelen kan ze weer gewoon dingen doen en een zo zelfstandig mogelijk leven leiden. “Mijn zoontje Luuk (6) kijkt af en toe graag Spiderman op tv. Eerst zat hij lekker op de bank en ik in mijn rolstoel. Ik kan nu zelf bij hem op de bank gaan zitten. Dat is gevoelsmatig iets heel groots. We kijken nu echt sámen een filmpje.”
Nederland kent ruim 2 miljoen mensen met een beperking. Dit komt neer op 1 op de 9 personen. Grote kans dat je zelf een lichamelijke beperking hebt of iemand kent in je directe omgeving. Dan weet je ook dat hulpmiddelen van onschatbare waarde zijn. Ze zorgen voor een meer zelfstandig en kwalitatief beter leven. Dat wil toch iedereen?
Helaas is de praktijk anders. Wetgeving en regels zorgen dat hulpmiddelen niet voor iedereen beschikbaar zijn. Dit heeft direct impact op de zelfredzaamheid van miljoenen mensen. Een gemiste kans.
Stel je een leven voor waarin hulpmiddelen voor iedereen vanzelfsprekend zijn. Hoe zou die wereld er dan uitzien?
Je staat fysiek, mentaal en sociaal sterker in het leven. Hierdoor krijg je energie, ben je gemotiveerd en ontwikkel je veerkracht. Het geeft een boost aan je vitaliteit. Het bevordert je kwaliteit van leven en daarmee je welzijn.
Onbeperkte hulpmiddelen zorgen voor gelijke kansen in alledaagse activiteiten. Zo biedt het meer mogelijkheden voor het werken met collega’s, trainen op het sportveld en het volgen van klassikale lessen.
Vergeet niet het effect op de zorg. Naar verwachting loopt het personeelstekort in 2031 op naar 135.000 werknemers. Hulpmiddelen nemen een deel van het werk van onze zorgprofessionals over. Hierdoor kunnen zij ondersteuning bieden aan anderen die het kunnen gebruiken. Tegelijkertijd verlaagt het de werkdruk op ons zorgpersoneel en zorgt het voor een afname van het verzuim.
Hulpmiddelen zijn waardevol voor mens én maatschappij. Hierdoor doet iedereen maximaal mee in de samenleving. Dit maakt het onbetaalbaar.
Het is tijd dat we anders tegen hulpmiddelen aan gaan kijken. Dat we inzien dat hulpmiddelen heel veel meer waarde toevoegen aan de maatschappij dan dat ze de maatschappij kosten. Het woord hulpmiddel dekt daarom niet meer de lading.
Hulp is niet (meer) nodig met onbeperkte middelen om dingen te doen. Daarom praten wij niet meer over hulpmiddelen. Een doemiddel maakt het mogelijk.
Maak doemiddel het gesprek van de dag. Praat erover op het werk, op school of bij de sportclub. Start een publiek debat. Samen zorgen we dat het huidige beeld over deze middelen verandert.