Hulpmiddelen zorgen ervoor dat mensen zelfstandig kunnen leven, werken, studeren en sporten. Ze maken het verschil en dragen bij aan onafhankelijkheid en vrijheid. Toch zijn hulpmiddelen niet altijd vanzelfsprekend. Wetgeving en regels maken het soms lastig om de juiste middelen te krijgen. Dat willen we niet.
Daarom zeggen wij: geen hulpmiddel, maar een doemiddel. Want een doemiddel helpt niet alleen, het stelt je in staat om zelf dingen te doen. Het biedt kansen en zorgt ervoor dat iedereen mee kan doen, want eigenwaarde is onbetaalbaar. Vind jij ook dat dit de norm moet zijn? Deel deze pagina en vraag anderen om ook het pleidooi te ondertekenen.
 |
Onze ambassadeur: Kiran RaktoeOp 28 jarige leeftijd kreeg Kiran Raktoe de diagnose multiple sclerose (MS). Stamceltherapie zette de progressieve ziekte MS stil en bracht de kwaliteit van leven terug. Nu werkt ze als vrijwilliger en is ze bestuurslid bij MS Vereniging Nederland. Kiran wil graag dat we als maatschappij anders tegen hulpmiddelen aan gaan kijken. Dat we inzien dat hulpmiddelen waarde toevoegen aan de maatschappij. Hulpmiddelen zorgen ervoor dat we een zo zelfstandig mogelijk leven kunnen leiden. ''Eigenlijk noem ik het liever doemiddelen. Het zijn middelen die me helpen zoveel mogelijk te kunnen doen.'' |
Het verhaal van
Vijftien jaar geleden werd bij Paul Coops, bestuurslid van de Dwarslaesie patiënten vereniging, een hoge dwarslaesie geconstateerd. Paul ging echter niet bij de pakken neerzitten. Hij geniet van het leven en daar hoort op vakantie gaan ook bij. Paul: “Als we op vakantie gaan of een nachtje weg, dan gaat de mobiele tillift altijd met ons mee. De til ... LEES VERDER
Het verhaal van
Fabian (6) is een lief en levenslustig joch. Met zijn zus Nikki (8) zijn zij ‘de zonnetjes in huis’. Hij geniet, ondanks zijn verminderde spierspanning en motorische achterstand, van alles wat zijn jonge leventje kleurt. Fabian is een echte dierenvriend. Hij houdt zielsveel van de twee honden thuis, maar ook van alle dieren op de kinderboerderij. E ... LEES VERDER
Het verhaal van
Paul Kampshoff, kreeg op 23-jarige leeftijd een hoge dwarslaesie. Het gevolg van een duw in de rug door een onbekende dronken student. Paul viel in het water met zijn hoofd op de rotsen. Na een intensief revalidatietraject en met de beschikking over de juiste hulpmiddelen werd hij steeds zelfstandiger. Hij ging studeren, werken en veel sporten. Spe ... LEES VERDER